so confused..

Pek iyi değLm son gnLerde. Herşey güzeL ama bişeyLer var sanki eksik.. Evet, bişeyLer.. :)

Tabi eksiLicek bişiyLer.. BişiyLer eksiLirken bişeyLer de ekLenicek yaşamımıza.. DoğaL bişiy bu.. Başka türLü oLmaz ki.. Tamam ama bu kadar sessiz mi kaLıcaktım kaybettikLerimin ardından?? Kaybettiğim benLiğimin.. Bi veda biLe edemiycek miydim?? Gittiğini farketmedim biLe gerçi.. NasıL ediyim.. İnsan geneLde kayıpLarını anLamaz ki, geLenLerdir iLgiyi üstüne çeken. Ve benim de yerine geLen başka bi değerim yok.. Sadece ebedi bi boşaLış.. Giderek azaLıyo içimde bişeyLer. Aynaya bakmak biLe bana bişey ifade etmiyo artık. Sanki uzak memLeketLerden öyLesine biri.. En azından kendim için önemLi oLmam gerekmez miydi??

CümLeLerimin giderek kısaLdığını farkettim son günLerde.. Uzun tutmaya çaLışsam da cümLeLerimi, keLimeLer tıkanıyo ağzıma.. BişeyLer var sanki engeLLeyen.. BişeyLer var kendini anLatmaktan çekinen.. BeLki artık anLatıcak kadar biLe bişeyim kaLmadı, emin değiLm.. Ama bi başLasam dökmeye içimi.. Ama hayır.. Yapamam.. AnLattıkça boşaLıyorum gibi.. DeğerLerim azaLıyo. Kendini bu hayattan soyutLamaya çaLışan, çevresindekiLere rağmen "kendisi" kaLan bikaç ufak değer.. OnLarı korumaLıyım sanırım. Çünkü anLattıkça kirLeniyoLar. Kime neyi anLattıysam basitLeştirdi, mahvetti meseLa. BeLki bundan yakın oLmayışım kimseye bu araLar, oLamayışım.. Benim sevgim uzakLık.. Ama anLatamadım. Ve onLar da farketmediLer asLında "uzak ben"i daha çok sevdikLerini, sevebiLecekLerini?? BeLki farketmemiş görünmeLerinin nedeni acizLiğimi sevmeLeri, biLmiyorum.
Ama boşaLıyorum giderek.. KeLimeLerim kısaLıyo. ELimden kayıp gidiyo "hayatım".. Ve ben sadece bakıyorum ardından.. O beLki hoşnut oLduğumu düşünüyo ama.. İhtiyacım var ona.. Gitmemesine, benLe kaLmasına, bende kaLmasına.. YakınLığına ihtiyacım var.. Bazen acizLeşmeye, içimi boşaLtmaya.. İhtiyacım var..